11 listopada,  zostawiłyśmy oficjalne i te mniej oficjalne obchody Święta Niepodległości w Warszawie innym, a same pojechałyśmy świętować z Poznaniakami imieniny Św. Marcina. Tego dnia, całymi rodzinami, mieszkańcy Poznania podążają na główną arterię miasta, czyli ul.Św.Marcina, bo tam ,co roku, patron ulicy pokazuje się jadąc na białym koniu w pięknym stroju rzymskiego legionisty. Nasz cel podróży był bardziej przyziemny - zjeść jednego z kilkuset ton rogali świętomarcińskich.




  Powstaniu rogala towarzyszy legenda: Dawno, dawno temu wyśnił go jeden z poznańskich piekarzy. Ujrzał on we śnie świętego Marcina jadącego na koniu, podniósł zgubioną przez jego konia podkowę i postanowił, że będzie piekł ciasto w takim kształcie.


Składniki na rogale pisane gwarą poznańską (cały przepis na stronie www.poznan.pl )

Części na ciasto do ko 36 rogali

• Jeden funt mąki, ale nie rżannej, ino normalnej do pieczenia
• Śtyry łyżki faryny
• Mniej niż kwotyrka mleka nieodciąganego
• Tak ze dwa deko młodzi
• Półtory kostki roślinnej (pół stopić i wystygnąć)
• Jedno jojko od żywej kury, nie chłodnicze.

To, co ma być w środyszku rogala, ale zez makiem pomojtane

• Do funta maku obojętnie jakiego
• Znowu trzydzieści deko faryny
• Pińc deko okruchów ze starej chałki abo keksów
• Tyle samo suszonych winogronów
• Ździebko kandytatyzowanej skórki jak oskubiesz pomerańczo
• Szczypa orzechów
• Nie za dość smażonych na farynie gruszek
• Ociupcio masła z lodówki
• Dwa białka ale bez żółtek  
                                                 
  
  
  
• 
  
•  
  
•  
•  
  
•  
•